به گزارش اداره کل روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی، در اغلب جوامع از جمله کشور ایران مرز قراردادی ۶٠ سال سن، یعنی زمانی که فرد از خدمت بازنشسته می شود، آغاز سالمندی را نشان می دهد و به همین دلیل افراد ۶٠ ساله و بالاتر به عنوان سالمندان یک کشور شناخته می شوند. اگر چه در برخی منابع ، ۶۵ سالگی به عنوان مرز مشخص کننده سالمندی در نظر گرفته شده است.
آمارهای احصا شده در سازمان تأمین اجتماعی نشان می دهد که در صورتی که مرز سالمندی را ۶٠ سال در نظر بگیریم، ٣٠ درصد از کل بازنشستگان (٢٨ درصد از بازنشستگان عادی و ٣٨ درصد از بازنشستگان پیش از موعد) در سنین سالمندی قرار ندارند.
در صورتی که مرز سالمندی را ۶۵ سال در نظر بگیریم ۵٠ درصد از بازنشستگان عادی و ۶٢ درصد از بازنشستگان پیش از موعد در سنین سالمندی قرار ندارند.
آمارهای تفکیکی مربوط به استان های مختلف نیز نشان می دهد که در استانهای تهران و اصفهان فاصله بین بازنشستگی تا سالمندی بیشتر است.
قوانین مختلف مربوط به بازنشستگی پیش از موعد و بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان آور باعث شده است که تعداد زیادی از بازنشستگان تأمین اجتماعی قبل از رسیدن به سالمندی بازنشسته شوند.
بررسی ها نشان می دهد که بسیاری از این بازنشستگان در مشاغل مختلف مشغول به کار می شوند و با توجه به عدم نیاز به پرداخت حق بیمه، فرصت های شغلی زیادی را به خود اختصاص می دهند.
